De nieuwe aanbestedingswet per 1 juli 2016 is een feit en dat heb ik gemerkt, op Tenderned wordt je overspoeld met aankondigingen over het omzetten van de (lokale) overheidsmarktplaats naar een Dynamisch aankoop systeem (DAS). Een systeem wat in de Europese richtlijnen wordt genoemd en daardoor door heel veel aanbestedende diensten wordt opgepakt om de “eigen” marktplaats rechtmatig te maken.
Nederland kent op dit moment 101 marktplaatsen (bron: http://www.zipconomy.nl/2016/07/verreweg-meeste-inhuuropdrachten-overheid-niet-via-een-marktplaats/ ) waarvan het merendeel bedoeld is voor een overheidsorganisatie. Wat nu gebeurt staat haaks op een van de basis beginselen van de Aanbestedingswet 2012 (Aw 2012) die nu herzien is, namelijk beperken van de administratieve lasten voor de aanbieders.
Ik probeer voor de enkele marktplaatsen waar ik nog in geïnteresseerde ben geregistreerd te worden voor de DAS, maar dat kost mij een dagtaak.
Een nieuw “Uniform Europees Aanbestedingsdocument (UEA)” alleen al vraagt heel veel aandacht om dit op de juiste manier en zonder vergissingen in te vullen. Al mijn informatie die ik eerder heb ingediend dient opnieuw en uitgebreider aangeleverd te worden.
En wat is het resultaat, dat ik als deelnemer met tientallen andere organisaties (zzp-ers en bemiddelingsbureau’s) een aanbieding mag maken op een uitgebreide aanvraag voor de inhuur van 16 uur per week voor 3 maanden, waarbij je jezelf overlevert aan een grote wazige loterij.
Ik vraag me echt af of dit de bedoeling is geweest van onze wetgevende instanties, heel veel administratieve lasten voor een minimale kans op resultaat. Ik als ondernemer ben gewend om per aanvraag een afweging te kunnen maken over mijn kansen in relatie tot de effort (kosten en tijd) die ik daar voor moet doen.
Die afweging is bij dit soort “systemen” onmogelijk te doen, waar blijft het gezonde ondernemerschap als je overgeleverd bent aan een Loterij zonder kansenafweging.
Van een gezonde ondernemer die zich meer en meer benadeeld voelt door de overheid.
Dag Johan, zie ook het nieuwsbericht van 19 juni 2016 van de regering –> “men” is van mening dat de doelstelling vwb het verminderen van de administratieve lasten al haast is gehaald. Dat nieuwsbericht geeft dus aan dat als je als overheid maar juist datgene meet, wat je wilt weten (!), dat je dan met die info feitelijk ongefundeerde conclusies kunt trekken. De politiek/overheid is daardoor al jaren bezig zich te verwijderen van het gepeupel. ………. (En da’s nu eens niet altijd de schuld van “Brussel” ).
Johan,
Volgens mij is het heel simpel. In de Gids Proportionaliteit wordt aangegeven, dat het niet proportioneel is om bij een meervoudig onderhandse aanbesteding meer dan 3 à 5 offertes te vragen. Bij gebruik (ik noem het misbruik) van een DAS voor een marktplaats ben je in feite bezig met een MVO, en wordt deze norm ver overschreden.
Een DAS is NIET geschikt om voor een marktplaats ingezet te worden, überhaupt is een marktplaats een onding. Blijkbaar realiseren veel aanbestedende diensten zich niet wat ze marktpartijen (meestal ZZP-ers of kleine ondernemingen) aandoen….
Ik heb als iemand die iets van proportionaliteit denkt te weten Pianoo ook geadviseerd om dit zeker niet te promoten, dan wel sterk af te raden, helaas…
Politiek is sterker dan inhoudelijke argumenten…
Hub Keulen
mede-auteur Gids Proportionaliteit
In de vernieuwde Aanbestedingswet zijn de regels voor het gebruik van een DAS wel behoorlijk aangescherpt. De ruimte die er onder het 2B-regiem was voor aanbestedende diensten, is verdwenen. Denk bijv aan het verbod op het in rekening brengen van kosten bij de winnende leverancier, aan de verplichting om iedere inschrijver gemotiveerd af te wijzen en aan de Proportionaliteitsgids die nu integraal van toepassing is op DAS-procedures.
Wel moeten we afwachten hoe snel en concreet de overheid deze regels gaat toepassen. Maar daar kijk ik met het Comité van Marktplaatsgebruikers naar. Overigens, ik tel nu 109 DAS’en, overzicht op http://www.flex-beheer.nl/content/marktplaatsendynamische-aankoopsystemen-das.html
Het gaat bij die marktplaatsen overigens vooral niet om de vraag hoe de aanvrager een zo goed mogelijke partij voor de aangeboden dienst krijgt, maar vooral om hoe die voor de beoogde dienst een zo goedkoop mogelijke aanbieder krijgt. Waarbij dus de schijn wordt gewekt dat die betreffende overheid zorgvuldig met ons belastinggeld omgaat. Maar met als tegengesteld effect de toekomstige krantenberichten over ‘hoe goed belastinggeld naar slechte projecten is gesmeten’. Daarbij zal de aanbestedende dienst in eerste instantie vermoedelijk de schuld algemeen gaan leggen bij de beroepsgroep ‘adviseur’ of ‘aannemer’. De vraag ‘kopen wij nou eigenlijk wel goed in?’ komt helaas zelden aan de orde. Terwijl daar toch vaak de crux van het verhaal ligt. Ik ben om die reden echter wel positief over de toekomst: de wal gaat het schip een keer keren en dan komt vanzelf de vraag naar kwaliteit weer naar boven. Iets wat we in de wereld van de onderwijsbesturen gelukkig al erg veel zien.